مقایسه اثرات سایکولوژیک کوتاه مدت و دراز مدت ناشی از حوادث وسایل نقلیه موتوری در مصدومین مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین(ع) شاهرود، ۱۳۸۳

زمینه و هدف: شکایات سایکولوژیک پس از حوادث نقلیه موتوری شایع بوده و ممکن است جزء پیشگویی کننده‏های قوی برای مشکلات و عوارض پایدار پس از حوادث باشند. این پژوهش به منظور مقایسه اثرات سایکولوزیک کوتاه مدت و دراز مدت ناشی از حوادث وسایل نقلیه موتوری در مصدومین مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین(ع) شاهرود در سال 1383 انجام شده است. روش بررسی: در یک بررسی تکرار شونده بر روی 42 فرد مصدوم ناشی از حوادث وسایل نقلیه موتوری مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام حسین(ع) شاهرود، از طریق نمونه‏گیری غیر تصادفی و بر اساس مشخصات مورد نظر پژوهشگران، پرسشنامه استاندارد scl-90-r(symptom checklist-90-revised) شامل 90 سؤال در 9 بعد سایکولوژیک جهت ارزشیابی علائم روانی و غربالگری بیماران روانی و همچنین پرسشنامه سلامت عمومی ghq (general health qaestionnaire) استفاده گردید. در این پژوهش میانگین نمره هر بعد در طی 4 مرحله: زمان ورود به اورژانس، یک، سه و شش ماه پس از آن تعیین گردید و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (تی مستقل، آزمون آماری اندازه‏های تکراری، آنالیز واریانس یکطرفه) مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 5/8±4/24 سال بود. میانگین نمره کسب شده در تمامی ابعاد سایکولوژیک در فاصله زمانی مراجعه به اورژانس تا یکماه پس از آن و فاصله زمانی مراجعه به اورژانس تا سه ماه پس از آن افزایش معنی‏دار داشت (05/0p<) و بین فاصله زمانی سه ماه پس از مراجعه به اورژانس تا 6 ماه پس از مراجعه کاهش معنی‏دار وجود داشت (05/0p<). افراد مجرد نسبت به متأهلین دارای اثرات سایکولوژیک بیشتری در بعد افسردگی در سه ماه پس از مراجعه بودند (05/0p<). آزمون آماری آنالیز واریانس با تفاوت معنی‏داری را از لحاظ ابعاد افسردگی، ترس، پارانوئید و روانپریشی در بین افراد بیکار نسبت به سایر مشاغل نشان داد (05/0p<). نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، شروع اثرات سایکولوژیک در فاصله بین زمان حادثه تا سه ماه بعد از آن افزایش یافته و سپس کاهش می یابد. لذا تشخیص سریع این عوارض، بکارگیری مداخلات سایکولوژیک و فارماکولوژیک مناسب و همچنین برنامه ریزی مؤثر جهت بازتوانی آنان با توجه به سیر زمانی بیماری ضروری و حائز اهمیت می باشد.